Het vocale kwintet The Sunbeams uit ‘s-Graveland trad aanvankelijk op onder de naam Kwintet van den Broeck. De groep bestond uit de tweelingzusjes Riet en Jeanne en hun broers Piet, Jan en Gert van den Broeck. Dit uiterst muzikale vijftal uit één gezin, bracht in de eerste helft van de jaren zestig zes singles uit.
De vijf kinderen van den Broeck begonnen aan het eind van de jaren vijftig met repetities in de huiselijke kring. Vrijwel iedere avond na het eten pakte Piet van den Broeck zijn gitaar en werd er gezongen. Bij deze samenzang was vooral moeder een kritische toehoorder. Zij was zelf jarenlang lid geweest van een bekend radiokoor en had een uitstekend muzikaal gehoor. Ze beoordeelde vanuit de keuken of de zang zuiver klonk. Onzuivere noten werden op haar advies vervangen. Zo groeide de groep in een korte periode naar een vrij hoog niveau.
Bij gebrek aan eigen nummers werden covers ingestudeerd. Dit waren nummers als Middellandse Zee en Fragst du die Möwe wo fliegst du hin? Ook Franse en Italiaanse liedjes (fonetisch gezongen!) kwamen op het repertoire. Geen van de vijf broers of zussen kon in die tijd muziek lezen. Ze luisterden naar de radio, kochten plaatjes en probeerden de teksten van favoriete liedjes zo goed mogelijk op te schrijven. Ruzies waren onvermijdelijk, maar die werden snel bijgelegd op het moment dat Piet met gitaar en al dreigde op te stappen. Riet en Jan zongen altijd de eerste stem. Jeanne, Piet en Gert namen de andere stemmen voor hun rekening. Piet zong dan een lage stem, Gert deed een middenstem en Jeanne zong een hoge stem.
Het eerste openbare optreden van het Kwintet van den Broeck vond plaats in de muziektent van ‘s-Graveland. Bij een teenagershow in Kortenhoef werd de eerste prijs gewonnen. De groep nam ook deel aan een serie amateurparades in Nederhorst den Berg. In finales in de grote zaal van Bondshotel Nederhorst werd een paar keer achtereen de eerste prijs in de wacht gesleept. In deze beginperiode bespeelde Gert een theekistbas.
Het Kwintet van den Broeck sloot zich al snel aan bij de afdeling Hilversum van de Stichting d’ Oprechte Amateur, een initiatief van de AVRO voor het opsporen van muziektalent. Op auditie-avonden in Hotel Santbergen maakte de groep een goede indruk. Nadat een jurylid een kritische opmerking had gemaakt over de theekistbas, werd dit instrument aan de kant gezet. Het eerste radio-optreden van het kwintet, in februari 1961, vond plaats in een uitzending van d’ Oprechte Amateur. In de jaren 1961 en 1962 werd de groep in de afdelingsfinale van deze talentenjacht op het nippertje verslagen. In 1963 werd het afdelingskampioenschap wél behaald (men won de zgn. Gooi- en Eembodebeker). Hieruit volgde – op zaterdag 22 juni 1963 – deelname aan de landelijke finale van d’ Oprechte Amateur in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen in Utrecht. The Sunbeams brachten de nummers Swiss maid en Teen-ex. Zij wonnen daarmee glansrijk de AVRO-wisselbeker in het lichte genre. Het oordeel van de jury : “perfecte amateurs, aantrekkelijk beschaafde toon, overdachte voordracht en correcte uitspraak”. De AVRO zond later delen van de finale uit.
In 1961 – bij het verschijnen van het eerste plaatje – werd de naam gewijzigd in The Sunbeams. In totaal werden zes singles uitgebracht. De eerste drie singles verschenen bij Delta Records, de laatste drie bij Philips. Met de platen kwam de publiciteit. Er was volop aandacht voor de groep in de muziekbladen (Tuney Tunes, Muziek Parade, Muziek Expres). Op de plaat verschenen aanvankelijk Nederlandstalige liedjes. Later werden ook Engelstalige nummers opgenomen.
Op 14 augustus 1961 waren The Sunbeams de enige Nederlandse deelnemers aan een Internationaal Teenagers’ Festival in het Belgische Zeebrugge (met o.a. Peter Kraus en Conny Froboess).
Gedurende een aantal jaren traden The Sunbeams een of twee keer per week door het hele land op. Op het podium droegen de jongens dan blauwe overhemden en grijze broeken. De jurken van de meisjes waren gemaakt door moeder van den Broeck. De groep had een zeer gevarieerd repertoire. Bij een optreden in het Concertgebouw in Amsterdam zong het vijftal spontaan Hava nagila en kreeg daarmee de hele zaal mee. Dit nummer fungeerde regelmatig als uitsmijter. The Sunbeams werkten mee aan 5 reclame-avonden voor een landbouwfabriek in de Haarlemmermeer. ’s Zomers trad de groep op in zomerkampen in Hulshorst en Hierden op de Veluwe (als onderdeel van een cabaret). Daarnaast waren er de ‘gewone’ feestavonden. In Hilversum werd opgetreden in o.a. Hotel Jans, op feesten in Hotel Santbergen, in de Karseboom en in het KAB-gebouw. In de periode dat Piet op Nieuw Guinea zijn militaire dienstplicht vervulde (23 juni tot 5 november 1962) werd het kwintet tijdelijk een kwartet. The Sunbeams hebben ook meegedaan aan een actie van de gezamenlijke sigarenfabrikanten om het sigarenroken te promoten. Onder het motto ‘Ook al aan de sigaar?’ werd een tournee gehouden langs kazernes in Nederland. Een belangrijk onderdeel van het programma was een wedstrijd om de grootste askegel. Verschillende artiesten waaronder Corry Brokken, Mieke Telkamp en The Sunbeams luisterden de actie muzikaal op.
The Sunbeams maakten hun televisiedebuut op 27 maart 1962 in het AVRO-programma Rooster. In de Irenestudio in Bussum zongen zij het nummer Aha aha si si senor. Op 18 april 1962 volgde in het programma Onbekend Talent een tweede tv-optreden met het liedje Luchtballon. Enige tijd later stonden ze nogmaals in Rooster. Ook in radioprogramma’s waren The Sunbeams veelvuldig te horen, o.a. in shows van het AVRO-amusementsorkest De Zaaiers, in het populaire programma Tot uw orders, in Tussen 10+ en 20-, in Tijd voor teenagers en in de teenagershow Vijf seconden van Woef. Tijdens verzoekplatenprogramma’s werd hun muziek regelmatig aangevraagd.
Favorieten van The Sunbeams waren Anneke Grönloh, Rob de Nijs, Corry Brokken, Jacques Brel en Caterina Valente. Hun voorbeelden waren The Seekers, The New Christy Minstrels en The Serendipity Singers. Van die groepen werden ook nummers uitgevoerd. Zo werd A world of our own van The Seekers in de uitvoering van The Sunbeams Liever thuis met z’n twee.
The Sunbeams – hoe populair ook – werden nooit professioneel. Het vijftal is altijd amateur gebleven. Daardoor kon het ook “leuk blijven”. Gedurende de Sunbeams-periode hadden de broers en zussen allen een baan. ’s Avonds en in het weekend werd er opgetreden, lange tijd gemiddeld een of twee keer in de week. Iedere ochtend moest de zingende familie weer paraat staan bij de werkgevers.
In 1968 hield de groep op te bestaan.
Discografie
| 1961 | Salomé/Een heel klein beetje zonneschijn (Delta DS 1003) |
| Michael/Luchtballon (Delta DS 1012) | |
| 1962 | Aha aha si si senor/Een soldaat ging voorbij (Delta DS 1025) |
| 1964 | Hootenanny/Green, green (Philips JF 327 574) |
| Saturday night/Washington Square (Philips JF 327 595) | |
| 1965 | Liever thuis met z’n twee/Vang de wind (Philips JF 327 888) |