Band uit Hilversum (1963-1968).
De eerste bezetting bestond uit Cor Schimmel (sologitaar), Bas Lankreijer (slaggitaar), Joop Vermeij (basgitaar), Teus van Kommer (drums) en Sjaak Moerenhout (zang). Repertoire: o.a. The Beatles, The Kinks, The Rolling Stones. De repetities vonden plaats in het gebouwtje van de speeltuinvereniging aan de Erfgooiersstraat, in de voetbalkantine van De Zebra’s (bij Anna’s Hoeve) en in het ouderlijk huis van Teus van Kommer. De band trad op o.a. in De Kelder (Verrijzeniskerk), in De Nok (in de Cornelis Drebbelstraat, boven de kerk) en in de soos aan de Boerhaavestraat.
Toen Cor Schimmel en Joop Vermeij de band verlieten en ook Teus van Kommer (1965, militaire dienst) afhaakte, vormde zich een nieuwe bezetting met de broers Hans (slaggitaar, zang) en Ko van der Geld (basgitaar), drummer Hans Bijker en zanger Leo van Dooren. Timo Hoven reageerde op een advertentie en werd de nieuwe sologitarist.
Leo van Dooren en Timo Hoven, die na enige tijd de groep verlieten, werden opgevolgd door sologitarist/zanger Rob ‘Pietje’ van der Geld (sologitaar, zang) . Drummer Hans Bijker werd vervangen door Hans Fecken. Het repertoire van The Spencers bestond nu uit nummers van The Kinks, John Mayall, The Cream, The Rolling Stones, The Animals en eigen werk, geschreven door Rob van der Geld. Gedurende korte tijd maakte zanger Bert Sikking deel uit van de band. Hij zong o.a. nummers van Otis Redding.
The Spencers traden op in de Vitussoos, de van Riebeecksoos, de Kelder, bij Adje de Klerk (alle in Hilversum). Ook in de AMVJ (Blaricum), de Blokhut (Laren), de Schutse (Loosdrecht), het Kasteel van Antwerpen (Baarn) en in de Engh (Bussum) werd opgetreden. Buiten het Gooi speelde de band o.a. in Amersfoort, Hoogland en Amsterdam (in de San Franciscobar op de Zeedijk). Bij een talentenjacht in Raamsdonkveer werd de tweede plaats behaald. Manager was G.J. Groenhuyzen. Voor het vervoer werd eerst gebruik gemaakt van een auto van de ringverwarming, later van een bestelbusje.
In 1968 speelden The Spencers, als uitsmijter bij optredens, de carnavalshit Mien, waar is mijn feestneus van Toon Hermans. Niet alle zaaleigenaren stelden dit op prijs, omdat het publiek dan nogal tekeer ging. Eén keer werden de muzikanten om die reden zelfs de zaal uitgezet. De gage werd nog wel uitbetaald, maar de band hoefde nooit meer terug te komen!