Het Metro Kwintet uit Bussum, begonnen als Metro Kwartet, bestond van 1962 tot 1985.
Bezetting
| Cor Schuijlenburg | trompet, bugel |
| Theo Allessie | toetsen, accordeon, zang |
| Bertus Lanphen | altsax, tenorsax, fluit, klarinet |
| Ad Wijn | bas, basgitaar, tuba, trombone, zang |
| Theo Stenzen | drums |
De band begon in het begin van de jaren zestig als kwartet in een bezetting van vibrafoon, piano, bas en drums. Met de komst van blazers en orgel ontstond het Metro Kwintet. Vibrafoon en piano verdwenen uit de bezetting. Leider en organisator was vanaf het begin drummer Theo Stenzen. Hij nam ook het management op zich. Stenzen had les gehad van slagwerker Wessel Ilcken, de toenmalige echtgenoot van Rita Reys.
Het kwintet speelde een gevarieerd repertoire van jazz, amusements- en dansmuziek (o.a. Count Basie, Herb Alpert, Bert Kaempfert, James Last). Dit allround dansorkest deinsde zelfs voor het spelen van rock ’n roll niet terug. Smartlappen werden echter niet gespeeld.
Het Metro Kwintet was zeer actief in het begeleiden van paren op diverse dansscholen in het Gooi (van Bommel, Alberto, Jos van der Voort en Eijpe) en in Amsterdam bij dansschool Wim Bonel. Tijdens deze dansavonden werden alle gangbare dansgenres uitgevoerd, zoals de rumba, de foxtrot, de wals, de chachacha, de quickstep, de tango en de paso doble. Maar ook op muziek uit de jaren dertig – bijv. de Frühlingsboden, de St. Bernardwals en de Valeta – werd door de dansschoolleerlingen gedanst. Het was uiteraard van belang dat altijd in de juiste tempi werd gespeeld. Het Metro Kwintet was hierin vakbekwaam. De dansschoolavonden werden indertijd gehouden onder leiding van een dansmeester. In Bussum was dit Tonnie Bliek.
Het Metro Kwintet fungeerde als vaste band bij menig bal van Gooische toneelverenigingen, zoals Kameleon, het Gooisch Toneel, de Vesting en de Plankeniers. Dit zgn. ‘bal na’ werd georganiseerd na de toneelvoorstellingen in bijv. ’t Spant en Concordia in Bussum. De band speelde daarnaast regelmatig op bedrijfsfeesten (o.a. bij het jubileum van de IPA, de International Police Association) en op bruiloften en partijen. Ook werd men wel uitgenodigd om particuliere huiskamerfeesten op te luisteren (o.a. Philipsfamilie, feest Marcel Thielemans).
Zalen en locaties waar het orkest in de loop van zijn bestaan optrad waren o.a. het Vitusgebouw, Concordia, de Harmonie, de Rozenboom, gebouw de Engh (alle in Bussum), Concordia (Naarden), Hotel Jans, de Karseboom, Santbergen, Anna’s Hoeve (alle in Hilversum), de Boerenhofstede (Laren), de Tafelberg (Blaricum), het Kasteel van Antwerpen (Baarn), Huis ter Duin (Noordwijk), Krasnapolsky (Amsterdam) en de Meerpaal (Dronten). Ook op campings trad de band op.
Het kwintet heeft meerdere bekende en minder bekende artiesten begeleid, zoals Greetje Kauffeld, Donna Lynton, Conny Vink, Ronnie Tober en Riny van der Lee. Daarnaast werd samen opgetreden met o.a. The Kelly Family, Rita Hovink, Joe Bourne, Bueno de Mesquita, The Crazy Rockers, Sjakie Schram en Ben Cramer.
De leden van het Metro Kwintet hadden van het begin af aan een duidelijke stijlopvatting. Wat muziekgenres betreft, trok men de grens bij cafémuziek. Het orkest wilde stijlvol blijven en geen kroegorkest worden. Ook de kleding moest netjes en strak zijn. De muzikanten droegen keurige smokings, verzorgd door Beijen/Oosterloo Fashion (Laarderweg, Bussum) en glimmende lakschoenen.
Tijdens een van de jaarlijkse bals in het Vituscollege (dansschool Jos van der Voort) was het kwintet als vaste band verhinderd en werd een andere band ingehuurd. Na het eigen optreden ging men toch even kijken wat de vervangers ervan bakten. Tot verbazing en afkeuring van de Metroleden traden die op in spijkerbroek. Dit terwijl de mannelijke deelnemers aan het bal de toegang werd geweigerd als ze geen stropdas droegen!
Een belangrijk podium – vooral in de jaren zeventig – vond het Metro Kwintet bij de Gooische carnavalsverenigingen. Zo werd er tijdens de carnavalsdagen gespeeld voor de Hophappers en de Erwtenschieters in Bussum. Voor de Vestingnarren in Naarden kwam het kwintet (als de Torenkraaiers) zelfs meer dan tien achtereenvolgende jaren in actie. Tijdens het elfjarig jubileum werd zangeres Conny Vink begeleid. Op de carnavalsfeesten bracht de band vooral carnavalskrakers ten gehore, waarbij alle muzikanten meezongen. Ad Wijn bespeelde dan ook wel de tuba. Tijdens deze feesten trad het kwintet op in speciale tenues, o.a. als boerenkapel onder de naam De Dorstvlegels, als Arabieren, maar ook als monniken, winterschilders, Mexicanen. De kleding voor deze gelegenheden werd in eendrachtige samenwerking vervaardigd door de echtgenotes van de muzikanten.
In 1985 overleed Ad Wijn. Hij werd opgevolgd door Nico van Paridon.