Anneke van Hooff uit Hilversum had een korte, intensieve en succesvolle zangcarrière.
De Hilversumse zangeres Anneke van Hooff (Soerabaja, 1940) was al op jonge leeftijd lid van diverse radiokoren: De Karekieten, De Rietvogels (KRO) en De Jonge Flierefluiters (VARA).
Al vroeg in haar leven wilde Anneke van Hooff zangeres worden. Het was haar grote droom. Bert Robbe, Hoofd Lichte Muziek bij de VARA en zelf zanger, gaf haar de kans. In de radiostudio mocht ze een paar Nederlandse liedjes opnemen. Tijdens de opname liep Cor Steyn binnen, de vaste medewerker en begeleider van Tom ‘Dorus’ Manders. Steyn was enthousiast over haar stem en nam de jonge zangeres onder zijn hoede. Hij gaf haar les en ze werkte met hem aan een nieuw repertoire, dat beter bij haar stem paste. Tom Manders liet Anneke op 18-jarige leeftijd optreden in zijn show in het revue-café Saint-Germain-des-Prés aan het Rembrandtplein in Amsterdam. In dit programma zong ze vier liedjes, waaronder My heart belongs to daddy. Cor Steyn kondigde haar aan en begeleidde haar op de piano. Anneke zou vier maanden bij de show blijven en iedere avond optreden, samen met andere artiesten zoals het Hotcha-trio. In dezelfde tijd zong ze ook nog bij het tienerkoor De Jonge Flierefluiters (de leden van dit koor werden betaald!) en was ze te horen in radio-uitzendingen zoals het VARA-programma April doet wat hij wil (april 1959).
Op 19-jarige leeftijd sloot Anneke van Hooff een contract met de Dienst Welzijnszorg van het Nederlandse leger, die het amusement voor de militairen organiseerde en daarmee de grootste werkgever in het Nederlandse schnabbelcircuit was. Gedurende een paar jaar verzorgde Anneke, begeleid door verschillende beroepsorkesten, optredens voor militairen van de landmacht, de luchtmacht en de marine. Ze deed vrijwel iedere kazerne in Nederland aan en had bijzonder veel succes met haar losse, geestige presentatie. Ze zong Nederlandse, maar ook Engelse en Franse liedjes. Een succesnummer uit deze periode was Sterren en strepen (“Al heb je geen sterren op je kraag, al heb je geen strepen op je mouw, toch hou ik van jou”). Vele malen vloog Anneke naar La Courtine (militair oefengebied in Frankrijk) om daar samen met andere, vaak bekende, Nederlandse artiesten de soldaten te vermaken. Het gezelschap werd vervoerd met een militair vrachtvliegtuig vanaf Soesterberg. Ook in Duitsland werd voor ‘onze jongens’ opgetreden.
Tijdens een van die optredens werd Anneke ontdekt voor plaatopnamen. Haar eerste plaatje, O Caballero, werd opgenomen in de studio van Johnny Hoes die het nummer ook had geschreven. De plaat kwam uit in 1960. Haar tweede single, Nooit op zondag, verscheen in hetzelfde jaar. Anneke van Hooff werd in deze periode volledig beroeps. Zij volgde zang- en spraaklessen bij Bep Ogterop en zong in vele genres en talen. Zij had een contract met een platenmaatschappij en werkte samen met tal van artiesten, o.a. The Blue Diamonds en het Cocktail-trio.
In 1960 bracht Anneke van Hooff Nooit op zondag uit, een Nederlandse versie van het succesliedje uit de film Les enfants du Pirée (Never on Sunday). Het plaatje wedijverde met twee andere Nederlandse versies van hetzelfde lied (opgenomen door Mieke Telkamp en Winny Dobber) voor een rol in een promotiecampagne van de Griekse luchtvaartmaatschappij Olympic Airways (op de lijn Amsterdam-Athene werd een nieuw type straalverkeersvliegtuig ingezet). De drie versies werden opgestuurd naar Athene om door Melina Mercouri, de hoofdrolspeelster uit de film, te worden beoordeeld. Mercouri, die het oorspronkelijke lied zelf had gezongen, koos voor Anneke’s versie. Op 4 april 1961 vloog Anneke samen met een grote groep journalisten met de officiële openingsvlucht naar Athene. Bij aankomst werd ze onthaald als een vedette en ontvangen door de burgemeester. In een uitzending van radio Athene zong zij Nooit op zondag in het Grieks (fonetisch!), begeleid door het orkest dat ook in de film speelde. De Grieken vonden het fantastisch. Tijdens haar verblijf in de stad zong ze in kleine bars haar eigen repertoire.
Meerdere keren is Anneke van Hooff op televisie te zien geweest. Zo zong zij Nooit op zondag in een uitzending vanuit Treslong in Hillegom, waaraan ook Teddy en Henk Scholten meededen en trad ze op in een show van Fred Kaps, Fred’s kapsalon (AVRO, 10-06-1961). Het lied O, wat een maan, gecomponeerd door Lex Karsemeijer, zong ze in een radio-uitzending. In de beginperiode van radio Veronica presenteerde ze korte tijd een programma.
In 1962 maakte Anneke van Hooff een tournee van een jaar door Nederland met een show van Wim van Wees, Neerlands Eerste Reclame Televisie-Show (Camera Klaar!). De titel van de show was Bon Appétit, Mevrouj. Medewerkenden naast Anneke van Hooff waren o.a. Rita Corita en Bueno de Mesquita. Er werden driehonderd voorstellingen gegeven. Het was een reclame-show met zang, dans en sketches, waarin allerlei produkten (Heinz, Nutricia, Hero, Venz e.a.) werden aangeprezen.
Anneke van Hooff werkte enige tijd mee aan het cabaret van Albert Mol, van wie ze tevens bewegingslessen kreeg. Adèle Bloemendaal die ook bij deze groep zat, ontfermde zich over haar. In dit cabaret zong Anneke het pikante lied Mister, don’t touch my tomatoes.
Anneke van Hooff zong later veel op wat chiquere feesten van bedrijven en bij particulieren. Haar vaste begeleider was pianist Herre Jager (ex-trompettist van The Skymasters) die ook fungeerde als haar repetitor. Voor optredens kwamen daar dan een gitarist en een bassist bij uit het circuit van beroepsmusici. Soms was het orkestje groter. Op een studentenfeest op kasteel Nijenrode zong ze met een sextet, dat opereerde onder de naam The Allround Stars. Een keer werd zij begeleid door Pim Jacobs. Het repertoire bij optredens was geheel anders dan dat op haar platen. Ze zong o.a. A foggy day, Portrait of my love, Stars fell on Alabama, When I fall in love, I know why.
Een bijzonder moment in de zangcarrière van Anneke van Hooff was haar optreden in het voorprogramma van Jacques Brel in 1963. Een grote eer! Op vrijdag 26, zaterdag 27 en zondag 28 april van dat jaar stond zij achtereenvolgens in het Concertgebouw in Amsterdam, de Rotterdamse Schouwburg en het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen in Den Haag.
De professionele zangcarrière van Anneke van Hooff duurde ruim vijf jaar. Na deze tijd werkte zij bij de omroep van luchthaven Schiphol, eerst als omroepster, later als leidinggevende.
Discografie
| 1960 | Nooit op zondag/Kom dans met ons mee/Nacht in Athene/Het was dom (CNR HX 1235) (EP) |
| 1960 | O, Caballero/In Portorico (CNR UH 9383) |
| Les enfants du Pirée/Hava naguela (CNR UH 9470) | |
| 1961 | Nacht in Athene/Het was dom (CNR UH 9511) |
| Matrozen van Piraeus/O, Caballero (CNR UH 9513) | |
| 1962 | Iwan Iwanowitsch/Sweetheart’s guitar (Omega 9-35334) |
| Pietje van Dalen/Bel me op! (Omega 9-35358) | |
| 1963 | Tiritomba/Nee, mijnheer (Omega 9-35381) |