The Errand Boys ontstond uit een schoolband op de Godelinde Mulo in Naarden. De muzikanten waren bij hun eerste schreden op het muzikale pad geïnspireerd door Pi Scheffer. Deze bekende trombonist en radio- en televisiepersoonlijkheid was op de Godelinde Mulo leraar muziek en Engels. Het tekenlokaal van de school fungeerde als repetitieruimte. De eerste bezetting van The Errand Boys bestond uit Piet Westerink, Ben Blaas, Otto Vuyst en Henk de Groot. Manager werd Pieter Salentijn.
Bezetting
| Piet Westerink | sologitaar, zang |
| Ben Blaas | slaggitaar, zang |
| Henk de Groot | zang |
| Otto Vuyst | drums |
In de tweede bezetting werd The Errand Boys versterkt met een basgitarist: Henk Jonkhart (overl.). Het repertoire bestond nu uit Shadowsmuziek. Sydney Wachtel had Otto Vuyst vervangen op drums. Dat was maar voor korte tijd: Wachtel stapte over naar Johnny and His Cellar Rockers, de toenmalige band van Jan Akkerman. Frans Deerens werd de nieuwe drummer. Ook Henk de Groot verliet de band. The Errand Boys organiseerden teenagershows in het Hof van Holland in de vesting Naarden. Met de opbrengst hiervan werd een grote show geregeld in Concordia in Bussum.
The Errand Boys hebben nu en dan samengespeeld met The Friendship Sextet uit Amsterdam, de eerste band van gitarist Jan Akkerman. De toen piepjonge Akkerman stond dan wel eens met The Errand Boys op het podium.
Piet Westerink en Ben Blaas hebben samen met Tins Kroll ook opgetreden als het Trio Westerink. Dit trio deed in januari 1960 mee aan een talentenjacht in Concordia in Bussum, met slechts twee deelnemers. Voor weinig publiek werd de tweede prijs behaald met de uitvoering van ” I’m gonna get married” van Lloyd Price.
Nadat The Errand Boys ophielden te bestaan, zijn Piet Westerink en Ben Blaas samen met Henk Verschuur verdergegaan als het Pete West Trio.